تو.......

تو........... وقتی میخواهم برای تو بنویسم ، دوست دارم از هر آنچه در طبیعت است کمک بگیرم . وقتی میخواهم برای تو بنویسم ، دوست دارم از هر آنچه در کائنات است کمک بگیرم . دوست دارم ستاره ها را آب کنم و به جای جوهر در قلمم بریزم تا کلمه هایم نورانی شوند . دوست دارم در خلوت ترین نقطه ماه بنشینم و حرف دلم را فقط برای تو بنویسم ، دلم نمیخواهد هیچ کس حتی فرشته هایی که در دو طرف شانه ام زندگی میکنند حرفهایم را بشنود . من تو را در همه ای کاشهایم می بینم ، در همه دلواپسیها و دلشوره هایم ،در اشکها و شادیهای کودکانه ام ، در حسرت ها و آه ها و سوز و گدازهایم می بینم . من هر دری را به امید آمدن تو باز میکنم و هر دفترچه ای را به امید خواندن نام تو ورق میزنم . من در ترنم هر نغمه و آهنگی تو را می جویم وبا گل و نسیم و گلاب از تو میگویم . با کلمه ها نمیتوانم با تو حرف بزنم . کاش حرفهای ساکتم را میشنیدی ، حرفهایی که در چشمهایم زندگی میکنند . حرفهایی که هیچ گاه نتوانسته ام بر زبان بیاورم . به آویشن و سوسن و شبنم قسم این حرفها مدتهاست که منتظرند تابه تو برسند. می خواهم برایت آسمانی بسازم و خورشیدی که هیچگاه غروب نکند . میخواهم برایت . کهکشانی بسازم که پای هیچ فرشته ای به آنجا نرسیده باشد. می خواهم قلبم شعله ای آبی و گیرا باشد و من در پرتو آن تا روز قیامت بسوزم و تو را تماشا کنم . خیلی بیشتر از اون چیزی که فکرش رو کنی دلتنگتم نمیدونم چرا تازگیها انقد کم طاقت شدم . تحمل دوریت خیلی سخت تر از قبل شده . اغلب به یادتم و همیشه و همه جا هر کاری میکنم تو توی ذهنم همراهیم میکنی.. تو تمام قلب و روح منو مال خودت کردی. خیلی دوستت دارم اندازه همه کلمه ها و حرفهای دنیا ، شایدم بیشتر...